چطور با فرزندم ارتباط خوبی برقرار کنم؟
برای ارتباط خوب کودکان باید همیشه اجازه صحبت کردن،
آن هم نه فقط در مورد موضوعات قابل قبول و بی خطر
بلکه در باره مسائل بحث برانگیز و مورد اختلاف، را داشته باشند.
به نظر من این امر از اجزای اساسی رشد یک خود انگاره خوب است
و حاصل آن اعتماد به نفس و احساس اینکه آنچه کودک انجام می دهد و می گوید اهمیت دارد
و بنابراین آگاهی از حقوق کودک، و حد و مرز آن مقدار گفتگوی اجتماعی که از نظر جامعه قابل پذیرش است، می باشد.
ارتباط با یک لطیفه بی ادبانه
کودکان باید آنقدر احساس آزادی بکنند که
هر موضوعی را، هر چقدر هم که ممنوعه باشد در منزل مطرح کنند
و همراه والدینی حمایتگر راجع به آن به بحث بپردازند،
تا اینکه پنهان کاری کنند و جای دیگری دنبال کمک بگردند.
مثلا هنگامی که پسر چهارساله برای اولین بار از والدینش پرسید که
آیا می خواهید یک لطیفه بی ادبانه بشنوید؟
این لحظه، لحظه حساسی است.
میشه مکث کنید و با یک لبخند به فرزندتان بگویید
آره دوست دارم این لطیفه بی ادبانه را بشنوم،
متوجه می شوید که از قضا آن لطیفه یک لطیفه کودکانه مربوط به مثلا توالت است!
با این کار مانع را از میان برداشتید و سبب برقراری الگویی برای فرزند شما می شوید
که بر اساس آن بتوانند هر موضوعی را در خانه مطرح کند و با شما ارتباط برقرار کنند
بدون اینکه مورد انتقاد قرار گیرند یا رانده شوند.
آیا فرزندتان از ارائه نقطه نظر مخالف هراس دارد؟
همچنان که کودک شما بزرگتر می شود، تصمیمات شما را زیر سوال می برد،
با منطق شما مقابله می کند، از ارائه نقطه نظر مخالف هراسی ندارد،
و همانند یک فرد بالغ بدون از دست دادن کنترل خود بحث و مجادله می کند،
بسیار مهم است که کودک شما یاد بگیرد همه این کارها را در محیط صمیمی و امن یک خانه با محبت انجام دهد،
قبل از اینکه صحبت های خود را به بیرون از منزل ببرد.
مستقل فکر کردن با ارزش است
شما باید قبل از هر معلمی به کودک خود نشان دهید که توانایی مستقل فکر کردن با ارزش است.
بنابراین از تشویق پاسخ های درست و تنبیه پاسخهای غلط اجتناب کنید،
والدین خوب هرگز در گوشزد کردن با اصلاح همه اشتباهات کودک خود به محض انجام آنها، عجله نمی کنند.
اگر این کار را بکنید مهارتهای خود کنترلی و خود اصلاحی کودک شما به اندازه کافی شکوفا نمی شود
و نیز میزان اعتماد به نفس او بسیار اندک خواهد بود
قوانین مخالفت مودبانه
بزرگسالان از قوانین مخالفت مودبانه بهره مندند
و همین قوانین باید بر هرگونه ارتباط متقابل بین والدین و کودک نیز حاکم باشد.
با استفاده از این قوانین به کودک خود کمک خواهید کرد که عقایدی برای خود شکل دهد،
منطق او را تقویت می کنید، و به او یاد می دهید چگونه مسائل را به نحوی اصیل و مطمئن مورد سوال قرار دهد.
شما می توانید به فرزندتان اجازه دهید در یک جو دوستانه نظر خود را ابراز و با دیدگاه های شما مخالفت کند.
یک پدر یا مادر خوب از رشد توانایی های ذهنی و اعتماد به نفس کودک خود احساس غرور می کند
و از مخالفت های او احساس نگرانی نمی کند.
اگر این طور نباشد چه؟
ایجاد ذهنیت “اگر این طور نباشد چه؟”
روش خوبی برای کمک به همه جانبه نگری در کودک است،
به نحوی که بتواند شرایط مختلفی را در یک زمان در نظر بگیرد؛
بنابراین هنگامی که کودک شما بدون فکر کافی، کار ناپسندی را پیشنهاد می کند،
کافی است لحظه ای او را متوقف کنید و از او بخواهید فکر کند اگر آن کار را انجام دهد چه اتفاقی خواهد افتاد
و اجازه بدهید خودش به دلایل ناشایست بودن آن کار پی ببرد.
بدین طریق او یاد خواهد گرفت هنگامی که شما یا کس دیگری را برای کمک به خود ندارد، عواقب کارهای خود را در نظر بگیرد.
نتیجه این ارتباط
همه این کارها کودک شما را تشویق می کند که تفکر و آینده نگری کند
و بنابراین ارضای خود را برای مدت زمان بیشتر و بیشتری به تاخیر بیندازد،
که این موضوع به قوه تشخیص و قضاوت و بلوغ اجتماعی وی کمک می کند.
توانایی مهار هوس های ناگهانی نشان دهنده رشد و بلوغ عاطفی است.
