ترس از تاریکی

فرزندم از تاریکی می ترسد و هنگامی که چراغ ها را خاموش می کنیم، نمی خواهد تنها باشد؛ چکار کنم؟!

چیزی که مشخص است، ترس از تاریکی، یکی از رایج ترین ترسهای کودکان است.
اگر به گذشته فکر کنید، احتمالا به خاطر می آورید که
خودتان گاهی در تاریکی و در حالی که موجودی خیالی و ناشناخته را در برابر خود تصور می کردید به شدت قلبتان می تپید.
در واقع، در فیلمهای ترسناک مشاهده کرده اید که صحنه های وحشتناک در تاریکی اتفاق می افتند.
اگر فرزندتان از تاریکی می ترسد، راهکارهای زیر را به شما پیشنهاد می دهیم.

راه حلها

۱. احساسات کودکتان را تصدیق کنید:
می دانم که دوست نداری در تاریکی تنها باشی،
شاید چون نمی توانی چیزی را در اتاقت ببینی، ناراحتی.
اگر خودتان قبلا از تاریکی می ترسیدید، اعتراف کنید و توضیح دهید که هر چه بیشتر در مورد دنیای اطرافتان آموختید، ترستان کمتر شد.
بگذارید کودک ببیند که حتی وقتی چراغها خاموشند، اتاق همان اتاق است.
این کار را می توانید با نورهایی مختلف انجام دهید.
به این ترتیب که ابتدا در حالتی که همه چراغها روشن هستند در اتاق راه بروید و به اشیاء نگاه کنید.
کم کم با نورهای کمتر و کمتر و در نهایت با نور ضعیف چراغ قوه، این کار را انجام دهید.
سایه های شبح مانند را در تاریکی انتخاب کنید،
بعد همان نقطه را با چراغ قوه یا چراغ خواب روشن کنید تا کودک ببیند آن شیء ناشناس واقعا چه چیزی است.

٢. بگذارید چراغ خواب و حتی لامپ معمولی اتاق خواب فرزندتان روشن بماند.
می توانید از ریسه های چراغهای رنگین کوچک برایش استفاده کنید.
بسیاری از بچه ها حتی زیر پرنورترین چراغها به خواب می روند.
این نیاز به نور، پس از مدتی از بین خواهد رفت.

٣. سعی کنید تاریکی آنقدرها هم اسرار آمیز نباشد.
یک بار شام را با نور شمع بخورید، هنگام غروب قدم بزنید و یا شبی که آسمان صاف است،
پتویی در حیاط پهن کنید و از تماشای ستاره ها لذت ببرید.

۴. اگر واکنش شدیدی در برابر ترس کودک از تاریکی نشان دهید شرایط را بدتر می کنید.
با این موضوع همان طور که هست برخورد کنید زیرا ترس عادی کودک به مرور زمان از بین می رود.
اگر مدام زیر تخت او را نگاه کنید و کمدها را بررسی کنید تا مطمئن شوید که هیچ مشکلی وجود ندارد،
کودک با خود فکر می کند اگر شما می دانید هیچ چیزی در آنجا نیست، چرا مدام آنها را نگاه و بررسی می کنید؟

۵. نگذارید فرزندتان فیلمهای ترسناک ببیند یا کتابهایی بخواند که او را می ترساند.
این قانون شامل سراسر روز می شود زیرا بچه ها حافظه خوبی دارند و می توانند چیزی را که صبح دیده اند، هنگام خواب به یاد آورند.
به دقت مراقب فرزندتان باشید، ممکن است آنچه که از دید او «ترسناک» به نظر می رسد، شما را نترساند.

ترس از چیزهای واقعی

موقعیت

یکی از فرزندانم از حیوانات و دیگری از جاروبرقی می ترسد.
میدانم که وقتی بزرگ تر شدند، ترسشان از بین می رود،
اما آیا راهی برای تسریع این روند وجوددارد؟

فکر کنید

ترس، روش غریزی بچه ها برای محافظت از خود است.
ترس آنها با بزرگ تر شدن آنان و کسب اطلاعات بیشتر در مورد دنیا، از بین می رود.
بچه هایتان را در مورد ترسهایشان اذیت و تحقیر نکنید.
هرگز مجبورشان نکنید که مستقیما با موضوعی که از آن می ترسند، روبه رو شوند.
برخی از راه حل های زیر را به کار بگیرید تا به فرزندتان در مقابله بان کمک کنید.

راه حلها

۱.احساسات فرزندتان را تصدیق کنید:
«می دانم که سگ های بزرگ دوست نداری».
اگر در کودکی از چیزی می ترسیدید، به آن اعتراف کرد و توضیح دهید که چگونه با افزایش آگاهی ترستان کمتر شد.
او را تشویق کنید تا در مورد دلایل ترسش با شما صحبت کند.
در مورد دلایل منطق که نشان می دهند خطری برای او وجود ندارد، با هم بحث کنید.
به این ترتیب، فرزندتان متوجه می شود که ترسیدن اشکالی ندارد، اما لازم  نیست از شدت ترس خشکش بزند.

۲. طبق نظریه «بمیر یا بمان» با فرزندتان برخورد نکنید.
بگذارید هربار گامی کوچک برای غلبه بر ترسش بردارد.
اگر از آب می ترسد، با قدم زدن در ساحل شروع کنید، کم کم در آب راه بروید.
بعد، می توانید با هم شنا کنید.
صبور باشید و اگر فرزندتان از استخر یا دریاچه می ترسد، او را به طرف آنها هل ندهید.
اگر فرزندتان از حیوانات می ترسد، ابتدا بگذارید حیوانات کوچک را نوازش کند.
اول او را به پرنده فروشی ببرید و کم کم به باغ وحش بروید تا حیوانات بزرگتر را ببیند.

۳. بین همدلی و مراقبت بیش از حد، مرزی کاملا مشخص وجود دارد.
برای محافظت از او در برابر چیزی که واقعا خطری ندارد، با عجله به سراغش نروید.
با آرامش و به صورتی کنترل شده، واکنش نشان دهید.
به او نشان دهید از اینکه خطری متوجه او باشد، هراسی ندارید، فرزندتان می آموزد که به شما اعتماد کند و کمتر بترسد.

۴. کتاب هایی را برایش بخوانید که در مورد آنچه که او را می ترساند اطلاعاتی در اختیارش می گذارند.
آگاهی و دانش همیشه بر ترس غالب می شود.
مثلا، کودکی که از عنکبوت می ترسد، بهتر است بداند که انواع کمی از عنکبوتها، برای انسانها خطر دارند.
از سوی دیگر، اگر مرد عنکبوتها اطلاعاتی به دست آورد، با آنها آشنا شده و ترسش کاهش می یابد.
بچه هایی را که ترسهای شدیدی دارند و نمی توانند آرام بگیرند، باید نزد متخصص برد تا با کنترل این نگرانیها، به آنها کمک کنند.

فرزندم دائم می ترسد خودش یا فرد مورد علاقه اش آسیب ببیند، به قتل برسد، ربوده شود یا قربانی موقعیتهای خشن شود، برای حل این مسئله چکار کنم؟