اضطراب چیست؟
اضطراب یک حالت هیجانی ناخوشایند است که همه ما درجاتی از آن را در حالت هایی
همچون دلشوره، نگرانی، تنش وترس تجربه کرده ایم.
وجود اضطراب در حد اعتدال آن، پاسخی سازش یافته تلقی می شود
که موضع گیری متفاوت انسان ها در برابر حوادث طبیعی و غیرطبیعی را به دنبال دارد.
بنابراین وجود اندکی اضطراب می تواند تأثیر مثبتی بر فرآیند زندگی و تحول آن داشته باشد،
طبیعی است که این نوع اضطراب نه تنها هیچ ضرری برای فرآیند رشد انسان ندارد،
بلکه امری سازنده و مفید نیز هست.
عده ای در مورد بعضی از مسائل هیچگونه عکس العملی از خود نشان نمی دهند
اما افراد مضطرب احساس وحشت یا ترس شدید دارند.
اضطراب همان ترس است؟
خیر،
برخلاف ترس طبیعی که یک عامل حقیقی ترسآور یا خطرناک یا آسیب رسان وجود دارد، در اضطراب منبع و عامل ترس و نگرانی مشخص نیست،
بلکه فقط به طور خودکار و ناخود آگاه ذهن آدمی دچار احساس خطر می شود.
اضطراب پاسخی در مقابل خطر ناآشکار و مبهم است
به عبارت دیگر اضطراب احساس ناخوشایند بیمناکی
و ترس ناراحتی کننده ای از پیش بینی خطری است که منشا آن مشخص نیست.
چه زمان هایی دچار اضطراب می شویم؟
هرگاه ذهن در اثر تنش های روانی و استرسهای عصبی و حوادث ناخوشایند و ناگواری که در زندگی مکرراً برایمان رخ میدهد
از روال عادی خارج شود و حساسیت بیش از حد به رخدادهای آتی و احتمالی پیدا کند دچار اضطراب می شویم.
علل پیدایش اضطراب عوامل وراثتی، تجربه های تلخ سال های گذشته و محیط ناآرام و عصبی است.
اثرات مخرب آن بر تفکر باعث اختلال در تمرکز حواس می شود،
قدرت تصمیم گیری و اراده را از انسان سلب می کند،
او را بدبین می سازد و باعث می شود که انسان دیگر فرد مثمرثمر و سودمندی نباشد.
چه میزان اضطراب به اختلال تبدیل می شود؟
زمانی که اضطراب شدید یا نامتناسب با موقعیت باشد
به عنوان یک اختلال و یا یک مشکل بالینی در نظر گرفته می شود.
علائم روانشناختی اضطراب عبارتند از:
خلق وخو: اضطراب، تحریک پذیری، احساساتی بودن
تفکر: نگرانی، اشکال در تمرکز، احساس خالی بودن ذهنی، بیش از حد به تهدید اهمیت دادن،
آسیب پذیر تلقی کردن خود، احساس بی کفایتی
انگیزش: اجتناب از موقعیت ها، وابستگی زیاد، تمایل به فرار
رفتار: بی قراری، واکنش از جا پریدن، هشیاری زیاد
چگونگی کنار آمدن با اضطراب روزمره
روش اول: آرمیدگی تدریجی است که یک یا دو بار در روز، حداقل به مدت ۱۰ دقیقه انجام می شود
در این روش هریک از گروه های عضلانی اصلی بدن تان را سفت و بعد از آن شل می شود،
تا اینکه عضلات شما کاملا سست شوند.
آرمیدگی، نظام پاسخی را درگیر می سازد که با انگیختگی ناشی از اضطراب رقابت می کند.
روش دوم: مراقیه عادی است، مراقبه متعالی یکی از شکلهای مفیدورایج مراقبه است.
دو بار در روز، هر بار به مدت ۲۰ دقیقه، در یک محیط ساکت چشمان بسته شوند
و (هجایی که ویژگی های صوتی آن شناخته شده است) رادر ذهنتان تکرار کنید.
مراقبه با جلوگیری از افکاری که تولید اضطراب می کنند، مؤثر واقع می شود.
اغلب مراقبه کنندگان که بطور منظم به مراقبه می پردازند وارد سطح آرام ذهن می شوند.
