چطور حریم خصوصی را به فرزندم آموزش دهم؟
حتماً برای شما هم پیش آمده که فرزندتان بدون اجازه وارد اتاق خواهر یا برادرش یا دیگران شود.
اسباب بازی های یکدیگر را بردارند و اتاقها را به هم بریزند.
مطمئناً دعواهایی که در تهیه این کارها رخ می دهد، دیوانه کننده است.
بچه ها یاد گرفتند که با هم شریک شوند.
اما این امر در مورد لوازم خصوصی نظیر اتاق خواب و یا لوازم شخصی نادیده گرفته می شود.
هرچه قوانین مشخص تر و واضح تری داشته باشید کمتر مجبورید با این ناراحتی ها برخورد کنید.
اما راه حل چیست؟
همراه با فرزندانتان فهرستی از قوانین مربوط به اتاق خواب آنها تهیه کنید و برای نقض این قوانین پیامدهایی مشخص تعیین کنید.
از آنجا که این قوانین بیشتر مربوط به مسائل بین بچه هاست تا شما و آنها، پس بهتر است اجازه دهید خودشان پیامدها را تعیین کنند.
برای بچه ها بازی فوتبال رفتاری ترتیب دهید.
به این صورت که هر شخصی با سه خطا از بازی اخراج می شود.
مثلاً به آنها بگویید اگر در یک هفته بیشتر از سه بار در مورد مسائل اتاقشان دعوا کنند،
امتیاز داشتن اتاق را از دست میدهند و باید اتاق مشترکی داشته باشند که شما نیز از اتاق دیگر به عنوان دفتر کار، اتاق خیاطی یا اتاق تمرین استفاده خواهید کرد.
این را بدانید که تشویق به دعوا نکردن هیچ فایده ای ندارد.
اما بیشتر خواهر و برادرها با توجه به کوچک بودن فضای خانه، اتاق خصوصی ندارند و مجبورند با یکدیگر در یک اتاق شریک شوند.
پس پیش میآید که آنها همیشه در حال دعوا با یکدیگر باشند و معمولاً از نظر داشتن فضای خصوصی ویژه خود شکایت کنند. حالا چه باید کرد؟
راه حل ها
در چنین مواقعی این راه حل ها می تواند کمک کننده باشد:
برنامه زمانی را روی در اتاق بچه ها آویزان کنید
و اجازه دهید تا آنها یک ساعت از وقت خود را برای انجام امور خصوصی خود رزرو کنند
وقتی در ساعت خصوصی آنها کسی مزاحم شان نشود آنها یاد میگیرند که به زمان خصوصی همدیگر احترام بگذارند
و اگر شخصی که طی زمان خصوصی دیگری مزاحم شود، نیمی از وقت خود را از دست میدهد
و اگر تکرار شود تمام وقت خود را از دست میدهد.
اگر این فرد همچنان به اذیت خواهر یا برادر، در زمان خصوصی آنها ادامه دهد، میتوان زمانی را که او از دست داده به ساعت خصوصی خواهر یا برادرش اضافه کرد.
حتی کوچکترین اتاق خواب را نیز می توان به فضاهای خصوصی کوچکتری تبدیل کرد.
برای این کار می توان از کمد لباس یا قفسه های کتاب استفاده کرد.
یک قانون ساده
همچنین یک قانون ساده وضع کنید.
“قبل از ورود به فضای دیگری باید اجازه بگیری”.
اجازه دهید هر فرزندی در جایی از خانه فضای خصوصی ایجاد کند.
این فضا الزاما نباید بسیار بزرگ باشد تا مورد رضایت کودکان و نوجوانان قرار بگیرد.
این فضا می تواند قسمت های فرو رفته در دیوار گوشه اتاق، زیر زمین یا حتی قسمتی از یک کمد باشد.
این فضاها می تواند پشت کاناپه و در زاویه ای از گوشه اتاق ایجاد شود.