نقص
اگر افراد در دام تله ی نقص بیفتند،
مدام در این تصور هستند که دیگران او را آدمی ارزشمند و دوست داشتنی تلقی نمی کنند.
فکر می کنند عیب های زیادی دارند
و می ترسند که دیگران به وجود این عیب و نقص ها پی ببرند.
دلیل
دلیل آن، سرزنش شدن این افراد از سوی والدینشان در کودکی است
و اگر عیب و ایرادی هم در رفتار یا ظاهر داشتند، بابت آن تحقیر می شدند.
مشکل در بزرگسالی
این افراد در بزرگسالی در پذیرش هر نوع عشق، دوستی و محبتی مقاومت دارند
و فکر می کنند آن قدر با ارزش نیستند که کسی آنها را دوست داشته باشد.
سرزنش کردن
خودشان را بابت همه چیز سرزنش می کنند و مقصر می دانند.
اگر هم بخواهند به کسی ابراز محبت کنند،
به دلیل وجود این ترس درونی انتظار دارند افراد، آنها را طرد کنند و نخواهند که پذیرای محبت آنها باشند.
ترس از ابراز علاقه
به همین دلیل در بسیاری از موارد از ابراز احساساتشان می ترسند،
خودشان را لایق پیشرفت نمی دانند و مدام از خودشان ایراد می گیرند.
این ایرادها می تواند به نقص های ظاهری، رفتاری و شکست های مختلف برگردد.
