فرزندم از هیولا، روح، جن و دیگر موجودات ترسناک خیالی می ترسد چکار کنم؟
پدر و مادری می گفتند فرزندشان تصور می کند که آنها ( هیولا، روح، جن و …) زیر تختش پنهان شده اند.
می گوید که این موجودات در کمدش زندگی می کنند.
او مصرانه می گوید که صدای آنها را در زیرزمین شنیده است.
چرا چنین غولهایی را خلق کرده است؟
برای دور شدن این موجودات خیالی چه کاری می توانیم بکنیم؟
در نظر داشته باشید که بچه هایی که از افسانه های پریان و داستان های دیو و دلبر لذت می برند، از موجودات ترسناکی که در کمدشان پنهان شده اند نیز می ترسند.
داشتن تخیلات، امری طبیعی و نشانه سلامت کودکان است، هر چه تخیلات آنها دقیق تر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که موجودات ترسناکی را در ذهنشان خلق کنند.
در چنین شرایط انجام این کارها میتواند به شما کمک کند که به فرزندتان آسیب جدی در این زمینه وارد نشود.
راه حلها
۱. کم کم تفاوت بین «واقعیت» و «تخیل» را به او بیاموزید.
وقتی موجودی خیالی را در تلویزیون می بینید، در مورد آن با فرزندتان صحبت کنید.
در مورد تفاوتهای بین خرگوش واقعی باغ وحش و خرگوش پشمالوی عروسکی او و موجودات خیالی فیلمها صحبت کنید.
وقتی رانندگی می کنید و یا در صفی منتظر ایستاده اید، بازی کلمات را انجام دهید.
شما با او، نام چیزی را بگوید و دیگری بگوید آن چیز واقعی است یا خیالی.
مثلا، زرافه – واقعی، پری دریایی – خیالی، دلفین – واقعی، اسب تک شاخ – خیالی.
۲. بچه هایی که قدرت تخیل نیرومندی دارند، برای رهایی از غولهای خیالی خود از ابزاری تخیلی استفاده می کنند.
به فرزندتان یک بطری آب پاش (اسپری) بدهید و بگویید این وسیله غولها را از بین می برد یا آنها را به موجوداتی بی ضرر تبدیل می کند.
روش مفید برای بسیاری از بچه ها، درست کردن تابلویی بزرگ است که روی آن نوشته شده باشد ورود غولها ممنوع.
این تابلو را روی در اتاق خواب کودک آویزان کنید.
۰۳ واکنش شدیدی نشان ندهید.
واکنش افراطی شما به غول خیالی فرزندتان، تنها به آنها اعتبار بیشتری می بخشد.
اگر سعی کنید فرزندتان را متقاعد سازید که در کمدش هیچ نوع هیولایی وجود ندارد،
اما هر شب، عدم وجود هیولا را بررسی کنید و بگویید: «دیدی؟ هیچ هیولایی اینجا نیست!»
کودک تردید می کند که اگر غولی وجود ندارد، چرا همیشه به داخل کمد نگاه می کنید.
در حالی که ترس کودک را تصدیق می کنید، برخوردی کاملا واضح و مثبت داشته باشید.
۴چند اقدام ساده، به کودک کمک می کنند تا احساس راحتی بیشتری بکند؛
مانند: باز گذاشتن در اتاق خواب او، دادن چراغ قوه به او و بستن در کمد با باز گذاشتن آن (بستگی به کودک دارد).
اگر در اتاق خواب کودک چراغ خوابی روشن کنید، ترسش کمتر می شود.
چراغ خوابهای کوچک نیز سایه های ترسناک را از بین می برند.
انعطاف داشته باشید.
بچه ها اغلب سعی می کنند ترسشان را به صورتهایی غیر معمول کنترل کنند، نظیر: خوابیدن روی زمین یا آواز خواندن در حالی که از پله ها بالا می روند.
اگر این کار باعث احساس امنیت بیشتر آنها می شود، چرا این کار را نکنند؟
۵. فرزندتان را مجبور نکنید مستقیما با ترسش روبه رو شود.
مثلا وادارش نکنید که به زیرزمین برود تا بر ترس خود از جاهای تاریک غلبه کند.
شاید قلب کودک بیچاره از شدت ترس بایستد!!!
فرزندم از تاریکی می ترسد و هنگامی که چراغ ها را خاموش می کنیم، نمی خواهد تنها باشد؛ چکار کنم؟!
