ترس از اتفاقات خشونت بار

فرزندم دائم می ترسد خودش یا فرد مورد علاقه اش آسیب ببیند، به قتل برسد، ربوده شود یا قربانی موقعیتهای خشن شود، برای حل این مسئله چکار کنم؟

احتمال خیلی زیاد این ترسها نتیجه قرار گرفتن کودک در جریان اخبار روزنامه های تلویزیون و مکالمات بزرگسالان و تأثیر عمیق آنهاست.
نشان دادن واکنش به این ترسها با گفتن «هیچ اتفاق بدی رخ نخواهد داد» ترسهای کودک را از بین نمی برد،
زیرا کودکی که آنقدر در مورد دنیا آگاهی دارد که از رفتارهای خشونت بار می ترسد،
بی گمان می داند که نمی توانید قاطعانه تضمین کنید که برای او و خانواده اش هیچ اتفاق بدی نخواهد افتاد.
بگذارید فرزندتان احساسات خود را بیان کند.
سؤالات او را صادقانه اما بدون جزئیات قابل تجسم، پاسخ دهید.
اگر در چنین موقعیتی قرار دارید راه حل های زیر می تواند شما را در حل مشکل یاری کند.

راه حلها

۱. به پیشگیری هایی که برای افزایش ایمنی خانواده انجام داده اید (نصب دزدگیر و حفاظ، و غیره) اشاره کنید.
در مورد پلیس و سازمان آتش نشانی و اینکه برای کنترل شرایط اضطراری تا چه حد مجهز هستند، صحبت کنید.

۲. بعضی بچه ها به خاطر ترسهای خود، خجالت می کشند.
اگر در مورد ترسهایشان سؤالات مستقیمی از آنها بپرسید، ممکن است احساس حماقت کنند.
صحبت در مورد موضوع را به این صورت آغاز کنید:

خیلی از بچه ها از ……. می ترسند، تو چطور؟» در روشی دیگر، از او بپرسید فکر می کند دوستانش در مورد این شرایط چه حسی دارند.
پاسخ او معمولا توصیف احساسات خود اوست.
احساسات او را به عنوان حسی طبیعی تصدیق کرده و باب گفت وگو را باز کنید.

٣. اگر هنگام پخش خبری ترسناک، فرزندتان در اتاق است بلافاصله در مورد آن خبر با او صحبت کنید.
گفت وگو را با پرسیدن این سؤال آغاز کنید: «در مورد آنچه که شنیدی چه فکر می کنی؟»
و بگذارید خودش جهت مکالمه را تعیین کند.
شاید خبر را اشتباه فهمیده باشد یا در آن لحظه به چیز دیگری فکر می کرده و اصلا خبر را نشنیده است.
فرزندتان، حالات عاطفی خود را از شما می گیرد، پس همواره واکنشی آرام و منطقی نشان دهید

۴. به کودک توضیح دهید که فضای مجازی، تلویزیون و روزنامه ها، رویدادها را تا حدودی هیجان انگیزتر از حد واقعی خود می کنند تا برای مخاطبان جالب تر شوند.
این نکته را با تبلیغاتی که می گوید محصولات آنها «بهترین» است، مقایسه کنید.
به فرزندتان بگویید موقعیتهای خشونت بار به تعدادی که معمولا در تلویزیون نشان داده می شوند، رخ نمی دهند.
توضیح دهید که تأکید بیش از اندازه بر خشونت در اخبار، باعث شده است که دنیای ما ترسناک تر از آنچه که هست به نظر برسد.
اگر در خانواده و حیطه دوستان شما واقعه خشونت باری رخ نداده است، می توانید سند خوبی به فرزندتان ارائه دهید.

۵. اگر جنایت خشونت باری برای یکی از آشنایان شما رخ داده
و در منطقه ای زندگی می کنید که در آن امکان وقوع اتفاقات بد وجود دارد، نسبت به ترسهای فرزندتان حساس تر باشید
زیرا منابع این ترسها قابل تأمل هستند.
سعی کنید در مورد اقداماتی که در زمینه ایمنی فرزندتان انجام می دهید، با او صحبت کنید.
شاید بهتر باشد خودتان و فرزندتان را در یک کلاس دفاع شخصی ثبت نام کنید.

۶. بعضی بچه ها از غریبه ها می ترسند و از این نگرانند که شاید شخصی ناشناس به آنها صدمه بزند یا آنان را برباید.
اما جالب است بدانید که بیشتر بچه ها از سوی افراد آشنا و مورد اعتماد خود صدمه دیده اند.
این نکته اهمیت بسیاری دارد که به فرزندانمان بیاموزیم ظاهر افراد بیانگر خوب یا بد بودن آنها نیست.
به بچه ها یاد بدهید که در مورد موقعیتها قضاوت کنند نه در مورد افراد.
اگر فرزندتان آگاهی و برنامه ای برای محافظت شخصی خود داشته باشد، کمتر می ترسد.
مهم ترین راههای محافظت از خود را به فرزندتان بیاموزید
(مانند: اعتماد به احساس خود، «نه» گفتن، اجتناب از دادن نشانی، پرهیز از کمک به بزرگسالان ناشناس و دیگر اصول ایمنی ارزشمند).
با مراجعه به کتابخانه ها و مراکز حمایت از کودکان، می توان اطلاعاتی مفید برای آموزش آنها به دست آورد.

فرزندم از تاریکی می ترسد و هنگامی که چراغ ها را خاموش می کنیم، نمی خواهد تنها باشد؛ چکار کنم؟!