فرزندم به دیگران بی احترامی می کنه چکار کنم؟
مادری معترض است و می گوید که بسیاری از رفتارهای فرزندم را می توانم تحمل کنم،
اما بی احترامی همراه با پررویی، مرا به مرز دیوانگی می کشاند.
وقتی کودکی که قبلا مرا بسیار دوست داشت، حرفهایی وقیحانه می زند که من حتی به بدترین دشمنانم نیز نمی گویم،
واقعا درمانده می شوم که چه کاری بکنم؟!
بی احترامی، معمولا نشانه این است که فرزندتان درک درستی از مسئول بودن شما ندارد.
با بی احترامی نمی توان به صورت مشکلی مجزا و منحصر به فرد، برخورد کرد بلکه باید آن را نشانه ای از مشکلی بزرگ تر دانست.
به روش تربیتی تان صادقانه توجه کنید و شروع به ایجاد تغییراتی کنید که ارتباط کلی شما و فرزندتان را بهبود بخشند.
این کار به زمان نیاز دارد. صبور باشید زیرا نتیجه نهایی آن که کودکی با احترام است، ارزش این صبوری را دارد.
راه حلها
۱. از همین لحظه شروع کنید و این ۵ گام را بردارید.
گام اول: به خود اجازه دهید که در موضع قدرت قرار بگیرید و از فرزندتان توقع داشته باشید که از شما پیروی کند.
گام دوم: بدون اینکه حرفی بزنید، بنشینید و فهرستی از تنبیه های مناسب برای بدرفتاری او تهیه کنید تا وقتی درگیر این مشکل شدید، برنامه ای خاص داشته باشید.
گام سوم: کمتر حرف بزنید و بیشتر عمل کنید. وقتی حرفی می زنید در مورد آنچه که می گویید جدی باشید.
گام چهارم: طبق برنامه پیش بروید.
گام پنجم: رفتارهای مناسب را به او یاد بدهید و از آنها استفاده کنید.
٢. توجه کنید که وقتی از فرزندتان ناراحت هستید، مراقب باشید که با او چگونه صحبت می کنید.
بچه ها از الگوها بهتر از هر روش دیگری می آموزند.
اگر هنگام عصبانیت فریاد بزنید، به او لقب هایی خاص بدهید و یا با بی احترامی با فرزندتان برخورد کنید، مشابه همین رفتارها را به خودتان باز می گرداند.
مثلا: «چه اتفاقی برایت افتاده؟
چرا هیچ وقت نمی توانی این کار را درست انجام دهی؟
تو درست مثل …….. (لفظ رکیک و با بی احترامی) رفتار میکنی!
از دست تو خسته شده ام، مریض شده ام…….
٣. اگر کودکی که معمولا با احترام برخورد می کند،
حرفی مغایر با شخصیت معمول خود زد، با آرامش و جدیت تمام،
چنین جمله کوتاهی به او بگویید: «داری بی ادب میشی. هر وقت با احترام صحبت کردی، خوشحال می شوم به حرفهایت گوش کنم».
بعد، از اتاق بیرون بروید.
اگر کودک به دنبال شما آمد، داخل دستشویی یا اتاق خواب بروید، در را ببندید و جمله قبلی را تکرار کنید.
۴. هنگام آرامش و صلح، با فرزندتان در مورد رفتارش گفت وگو کنید.
به ویژه در این مورد که چرا رفتار او شما را اذیت می کند و شما چه رفتاری را از او توقع دارید.
قراردادی مکتوب بین خودتان تنظیم کنید.
این قرارداد باید شامل رفتارهای مورد نظر شما، رفتارهای غیرقابل قبول و تنبیه هایی باشد که برای زیر پا گذاشتن مفاد قرارداد تعیین کرده اید.
۰۵ از قبل به فرزندتان بگویید که هر بار بی احترامی کند، باید وقتی شما به او گفتید فورا به اتاقش برود.
اگر نرفت، یکی از امتیازات خود را (مانند استفاده از تلفن، تماشای تلویزیون، بازی کردن بیرون از خانه
و یا بیرون رفتن با دوستان از دست خواهد داد. بعد، با آرامش و بر اساس قرارداد عمل کنید)
۰۶ وقتی فرزندتان عصبانیت خود را محترمانه بیان کرد، با او صحبت کنید و به توافق برسید.
این واکنش نشان می دهد که هرگاه روش مناسبی در پیش بگیرد، آماده صحبت و گفت وگو هستید.
