موقعیت
فرزندانم همیشه بدون اجازه وارد اتاق یکدیگر می شوند،
اسباب بازیهای یکدیگر را برمی دارند و اتاق را به هم می ریزند.
دعواهایی که در پی این کارها رخ می دهد، دیوانه ام می کند.
فکر کنید به نظر می رسد که خواهرها و برادرها گاهی اوقات رابطه عشق / نفرت دارند: «من تو را دوست دارم
و می خواهم کنار تو باشم، اما وقتی نزد تو هستم، زندگی ات را تیره می کنم.»
بچه ها یاد گرفته اند که با هم شریک شوند،
اما این امر در مورد «لوازم خصوصی» نظیر اتاق خواب و یا لوازم شخصی، نادیده گرفته می شود.
هر چه قوانین مشخص تر و واضح تری داشته باشید، کمتر مجبورید با این ناراحتی ها برخورد کنید.
راه حلها
- همراه با فرزندانتان فهرستی از قوانین مربوط به اتاق خواب آنها تهیه کنید.
برای نقض این قوانین پیامدهایی مشخص تعیین کنید.
از آنجا که این قوانین بیشتر مربوط به مسائل بین بچه هاست تا شما و آنها،
بگذارید خودشان پیامدها را تعیین کنند (البته شما حق وتو دارید)
مثلا، خواهر و برادر در مورد برداشتن بدون اجازه وسایل همدیگر به این نتیجه می رسند که: «من به مدت یک روز از وسایل شخص دیگر استفاده می کنم.»
وقتی قوانین تعیین شدند، از بچه ها بخواهید پوسترهای جذابی بر اساس این قوانین درست کنند و روی در اتاقشان بچسبانند.
٢. با بچه ها، بازی فوتبال رفتاری ترتیب دهید:
هر شخصی با ۳ خطا از بازی اخراج می شود.
به آنها بگویید که اگر در یک هفته بیش از ۳ بار در مورد مسائل اتاقشان دعوا کنند،
امتیاز داشتن اتاق را از دست می دهند و باید اتاق مشترکی داشته باشند
که شما نیز از اتاق دیگر به عنوان دفتر کار، اتاق خیاطی، یا اتاق تمرین استفاده خواهید کرد.
تشویق به دعوا نکردن، هیچ فایده ای ندارد!
بجای شنیدن صدای جنگ و دعوای دیگری بین آنها،
تضمین می کنم که این زمزمه را خواهید شنید دیگر این کار را نکن،
وگرنه مادر از اتاق تو به عنوان اتاق کار خودش استفاده خواهد کرد!
فضای خصوصی خواهر و برادر در اتاق مشترک
موقعیت
فرزندانم اتاقی مشترک دارند و همیشه در حال دعوا با یکدیگر هستند.
هر دوی آنها از نداشتن فضای خصوصی ویژه خود شکایت دارند و هر دو مرا به ستوه می آورند تا مشکل شان را حل کنم.
فکر کنید
اگر فرزندان شما فضایی خصوصی برای مواقعی که نیازمند تنهایی هستند در اختیار داشته باشند، به عنوان خواهر و برادر بهتر با هم برخورد می کنند.
با خلاقیت، روشی پیدا کنید که به هر کدامشان مقداری فضای خصوصی اختصاص یابد تا وقتی که در کنار هم هستند، بهتر با یکدیگر رفتار کنند.
راه حلها
- برنامه ای زمانی را روی در اتاق بچه ها آویزان کنید. اجازه بدهید تا آنها یک ساعت از روز را برای انجام امور خصوصی خود، اتاق را رزروکنند.
وقتی در ساعت خصوصی آنها، کسی مزاحم شان نشود، یاد می گیرند که به زمان خصوصی یکدیگر احترام بگذارند.
شخصی که طی زمان خصوصی دیگری موی دماغ او شود، نیمی از وقت خود را از دست خواهد داد (در صورت تکرار این کار، تمام وقت خود را از دست می دهد).
اگر این شخص همچنان به اذیت خواهر یا برادرش در زمان خصوصی آنها ادامه دهد،
می توان زمانی را که او از دست داده به ساعت خصوصی خواهر یا برادرش اضافه کرد.
۲. حتی کوچکترین اتاق خواب را نیز می توان به فضاهای خصوصی کوچک تری تبدیل کرد.
می توانید کمد لباس یا قفسه های کتاب را به صورت «دیوار» در وسط اتاق بچینید.
می توانید یک یا دو ملافه را از سقف آویزان کنید (ایجاد چند سوراخ بهتر از تحمل مشاجرات دائمی است.
به خاطر داشته باشید قسمتی از فضای جلوی در ورودی را برای هر قسمت به عنوان «محدوده خنثی» تعیین کنید.
قانونی ساده وضع کنید: قبل از ورود به فضای دیگری، باید اجازه بگیری.»
- اجازه بدهید هر فرزندی در جایی از خانه، فضایی خصوصی ایجاد کند.
این فضا الزاما نباید بسیار بزرگ باشد تا مورد رضایت کودک یا نوجوان قرار بگیرد.
قسمتهای پیشنهادی برای این فضا می تواند قسمت فرو رفته ای در دیوار گوشه اتاق، بخشی از اتاق زیر شیروانی یا زیرزمین و یا قسمتی از یک کمد باشد.
جای دیگری که می تواند مفید باشد، اتاقکی است که می توان پشت کاناپه و در زاویه ای از گوشه اتاق ایجاد کرد.
چادر فرزند کوچکتان می تواند در گوشه اتاق برپا شود و علامت «لطفا مزاحم نشوید» را بالای آن آویزان کنید تا محل خصوصی و دوست داشتنی را برای او ایجاد کنید.